Przysłowie o mądrości
Człowiek nie jest wielkim, dopóki nie zrozumie, jak jest małym, i nie dosięgnie ani dobroci, nim nie zrozumie swojej złości.
Przysłowie o człowieku, jego wielkości, niższości, dobroci i złości.
Osłowie to z jednej łąki.
Bieda i nadzieja to matka i córka. Jak długo pamięta się o tej drugiej, zapomina się o pierwszej.
Kto trzyma psiarnię, trwoni grosz marnie.
Nie od razu Kraków zbudowano, cicho woda po łąkach bieży a głęboka jest. Nie należy szukać dziury w całym. O wilku mowa, a wilk tuż tuż. Kto pyta, nie błądzi.
Nie to dziwne, że kobyła zdechła, ale kto psom dał znać o tym.
Mądry nie powie, czego wprzód nie zważy.
Mówić do tych, co nie słyszą - głupia rzecz.
Kto w sobotę płacze, ten w niedzielę skacze.
Na prawdę świadka nie trzeba.
Więcej Bóg ma, niż rozdał.