Przysłowie o prawdzie i miłości

 Kto myje własną twarz, ten jest czysty.

 Kto o grosz nie stoi, ten szeląga nie wart.

 Jak błoto po kolana, to i kiecka zachlapana.

 Mnisi, gdy się zejdą, mówią o kaplicach, kowale o kleszczach, krawcy o nożycach.

 Jedna rudość przepędza tysiące trosk.

 W krótkie dzionki października,wszystko z pola, z sadu znika.

 Kto się wszędzie czuje jak w domu, nigdzie nie jest u siebie.

 Nie każda głowa siwa mądrą bywa.

 Łapie muchy, a gąski mu z rąk uciekają.

 Na Nowy Rok przybyło dnia na barani skok.