Przysłowie o mądrości

 Dla kompanii dał się Cygan powiesić.

 Prawda sama za siebie świadczy.

 Jak styczeń rozchlapany, to lipiec zapłakany.

 Ten, co gębą ciągle kłapie, wart jest, aby go wrzucono do wody.

 Mnich tak odpowiada, jak mu opat śpiewa.

 Kiedy trzeba do piekła jechać jednym koniem, to już wolę dwoma.

 Chcesz ocenić człowieka, pozwól mu rozkazywać.

 Lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu, bo to, co mamy na pewno jest cenniejsze od tego, co jest tylko obietnicą.

 Najostrzejsza siekiera sama przez się nie zabije przechodzącego człowieka.

 Nie kradnij z szalonym i nie przyjaźnij się z łotrem.