Przysłowie o mądrości

 Sami nakładamy sobie na głowę turban z węża.

 Mądry wie, głupi mówi, co wie.

 I mrówka ma swój gniew.

 Co ciało lubi, to duszę gubi.

 Najmilsze i najzdrowsze, przecież człeku jest Mazowsze.

 Im kozioł starszy, tym róg twardszy.

 Szydłem mu w głowie układano.

 Na szczodrych miara, na skąpych kara.

 Koń na żelazo, lew na ogień, wilk na powróz nieradzi nacierają.

 Czym skorupka za młodu nasiąknie, tym na starość trąci. Idzie noga za nogą, jako idzie słowo za słowem, a jedno drugie wywołuje i posuwa do przodu.