Szedł lasem, a drzew nie widział.
Mysz się pod stogiem siana nie zgniecie.
Dębowa wić uczy robić, natomiast brzozowa rozum daje.
Często są radości początkiem żałości.
Nie wszystkim jednakowo słońce świeci.
Młodość ma duszę otwartą i wszystko przyjmuje, starość jest już wymądrzała i wie, co odrzucić. Najlepiej być staremu własnym przyjacielem i robić to, co mu prawdziwie służy.
Nie wart radości, kto smutku nie doznał.
Dwa razy daje, kto prędko daje.
Mucha nie wpada do ust, które milczą.
Gdy na Gromnice roztaje, rzadkie będą urodzaje.
