Groch ziemi rad, lecz co dziesięć lat.
I koń hardo stąpa, gdy w bogatym rzędzie.
Kto sprzecza się z ojcem, tego usta staną się trędowate.
Jest to cnota nad cnotami, trzymać język za zębami.
Uschłemu drzewu trudno się odmłodzić.
Dobry taki gość, który zębów nie ma.
Kto grzeszy po pijanemu, niechaj pokutuje, kiedy wytrzeźwieje.
Kto odwiedza chorego, ten pozbawia go jednej sześćdziesiątej jego choroby.
Dobremu wszędzie dobrze.
Nie od dziś wiadomo, że kiedy szewc zna się na swojej robocie, ćwieki trzymają mocno. A kiedy każdy trzyma się swojego fachu, świat kręci się jak należy.
