Kiedy słowik śpiewa, to i człowiek ucha nadstawi.
Pierwsza potrawa? szczerość łaskawa.
W koniu wiosna, a pannie ślub wady odkrywa.
Głupia to głowa, którą ręce muszą bawić.
Ziemia wszystko ogarnie.
Nie chwal dnia przed zachodem słońca, nie jesteś pewien, co może przynieść koniec dnia.
Każda nowina się starzeje.
Świerzbi język tego, co wie coś tajemnego.
Czego nie masz, nie obiecuj.
Zrób chłopa królem? to on na sobie kobiałkę poniesie.
