Cnota kryje się, ale nie ukrywa; błąd ukrywa się, ale nie kryje się. Najłatwiej jest kłamać samoemu sobie, a właśnie przed sobą najtrudniej jest ukryć prawdę.
Przypisywane Stanisławowi Lecowi przysłowie mówi o różnicy między cnotą a błędem oraz o tym, jak łatwo jest oszukiwać samego siebie.
Bez przyczyny nie ma winy.
Jacy kędy bogowie, takie nabożeństwa.
Gdzie lwia skóra nie pomoże, trzeba się w lisią obszyć.
Człowiek uczy się całe życie, ale nie wie nic, dopóki nie zrozumie prawdy zawartej w przysłowiach. One są kwintesencją mądrości naszych przodków.
Zgrzesz sto razy przed Bogiem, Bóg ci przebaczy;ale ani razu przed ludźmi, bo ci tego nie darują.
Kura, co dużo gdacze, zwykle mało jajek niesie.
O jutro nie dbam, gdy się dziś dobrze mam.
Kiedy stara, to witajcie, kiedy młoda, to chwytajcie.
Trzeba na niego zepsuć dwa lasy i cztery gaje.
Czym chata bogata, tym rada. Ten się śmieje, kto się śmieje ostatni. Na bezrybiu i rak ryba. Prawda w oczy kole. Do wesela się zagoi.
