Odrobinkę trzeba by zranić oko i przyjaciela.
Już to głód, gdy wilk wilka kąsa.
Kiedy kruk kruka kłuje, pewnie głodne lato czuje.
Po śmierci zostaje z ducha wiatr, a z ciała – błoto.
Szedł lasem, a drzew nie widział.
Grzech jest sam sobie karą.
Kto ukrywa chorobę, nie znajdzie leku.
Nic nie jest trudniejsze do zrozumienia, trudniejsze do osiągnięcia i trudniejsze do utrzymania niż równowaga.
U Polaka: co w sercu, to i na języku.
Na każdą niemoc jest pomoc.
