Towarzyszy jej smutek, obniżony nastrój, niezadowolenie z życia, rozdrażnienie i frustracja. Dowiedz się więcej na temat dysforii, zaburzenia, które uprzykrza życie choremu oraz jego otoczeniu.
Dysforia nie jest chorobą, a przykrym stanem emocjonalnym, który objawia się obniżonym nastrojem i zaburzeniami emocji, utrudniającymi normalne funkcjonowanie. Doprowadza do wyolbrzymionych, nieadekwatnych reakcji, którymi rządzą negatywne uczucia.
To nastrój bliski depresyjnemu, pełny niezadowolenia, zniechęcenia, zmienności, wybuchowości, frustracji, rozdrażnienia i gniewu. Dysforyczne zachowania mają zły wpływ nie tylko na psychikę chorego, ale również na jego relacje z innymi ludźmi i otoczenie.
Jakie są objawy dysforii?Głównymi objawami dysforii są negatywne uczucia, nieadekwatne do sytuacji, zwykle wyolbrzymione i zbyt intensywne. One wpływają na nastrój i zachowanie osoby, doświadczającej tego stanu. U osoby, która cierpi na dysforię występują następujące objawy:
- Odczuwa niepokój, ciągłe napięcie i bliżej nieokreślony lęk,
- Te uczucia przysłaniają jej obiektywne spojrzenie na świat,
- Jest wiecznie niezadowolona, nic jej nie cieszy i nie sprawia radości,
- Jest marudna, zrzędliwa i bardzo łatwo wyprowadzić ją z równowagi,
- Często narzeka i zamartwia się wieloma sprawami,
- Jest rozdrażniona i często się irytuje, nawet z błahych powodów,
- Jest gwałtowna i wybuchowa, odczuwane przez nią emocje są nagłe, gwałtowne i bardzo intensywne,
- Mogą pojawiać się u niej zachowania agresywne,
- Widzi wszystko w czarnych barwach, z góry zakłada, że jej działania skazane sa na porażkę,
- Nie widzi przyszłości, uważa że wszystko co robi nie ma sensu, więc nie warto nawet próbować,
- Podchodzi do siebie zbyt krytycznie, odczuwa na siebie złość,
- Może też stawiać się w roli ofiary i uważać za pokrzywdzoną przez innych,
- Oczekuje pomocy w rozwiązywaniu swoich problemów, ponieważ sama sobie z nimi nie radzi,
- Uważa, że wszyscy się na nią uwzięli i wszystkie jej niepowodzenia z tego wynikają,
- Wszystkie te objawy zniekształcają ocenę rzeczywistości i sprawiają, ze trudno dostrzec jej jakiekolwiek pozytywne aspekty życia,
- Nasilająca się dysforia może doprowadzić do chorób psychicznych (depresji, czy nerwicy).
Przyczyny dysforii są różne
Przyczyny dysforii są różne. Mogą wynikać z nieprzystosowania i być wyrazem życiowej niezaradności. Zdarza się, że ludzie nie wiedzą, jak reagować na stres i trudne sytuację, więc uciekają się w takie mechanizmy obronne. Czasem dysforia może wynikać z choroby psychicznej (depresji, nerwicy, schizofrenii, zaburzeń osobowości), towarzyszyć chorobom otępiennym.np. Alzheimera, urazom mózgu, układu nerwowego, czy źle leczonej padaczce.
Jak wygląda leczenie dysforii?Jej leczenie uzależnia się od przyczyn występowania tego stanu. W zależności od nasilenia się dysforii, stosuje się psychoterapię, którą można wspomóc środkami farmakologicznymi.
ZOBACZ TAKŻE: Od depresji do manii- ChAD wyniszcza życie!
