O tempora! o mores!o czasy! ...
O tempora! o mores!o czasy! o obyczaje!
Ubi tu Caius, ibi ego Caiagdzie ty, Gajuszu, tam i ja, Gaja.
Tempora mutantur, nos et mutamur in illis; quandoque bonus dormitat Homerus; veritas odium parit; abusus non tollit usum
Medice, cura te ipsum. Czyli lekarzu, ulecz samego siebie. Paradoks, że ten, kto troszczy się o zdrowie innych, często zapomina o swoim własnym
Non nobis solum nati sumus ortusque nostri partem patria vindicat, partem amici, attingit ad universos homines universaeque terrae.
Si vis pacem, para bellum. Si vis vitam, para mortem. Nemo iudicat in suos. In dubio pro reo. Carpe diem, quam minimum credula postero.
Audacter calumniare, semper aliquid haeret. Szczerze oskarżaj, zawsze coś zostanie.
Veni, vidi, vici. Amor vincit omnia et nos cedamus amori. Dum spiro, spero. Respice, adspice, prospice. Quod videre nolis, ubi esse non debet.
Non omnis moriar, multaque pars mei vitabit libitinam. Usque ego postera crescam laude recens. Dum Capitolium scandet cum tacita virgine pontifex.
Suum cuique.Każdemu, co mu się należy.
Ad futuram rei memoriamna przyszłą rzeczy pamiątkę.