Exoriare aliquis nostris ex ossibus ...
Exoriare aliquis nostris ex ossibus ultorniech z naszych kości narodzi się mściciel.
Cogito, ergo sum - Myślę, więc jestem. Głęboka to prawda ukazująca jak nasze myśli kształtują naszą rzeczywistość i czynią nas istotami myślącymi.
Sic itur ad astra. Homini proximum est delinquere, hominis culpa - errare. Omnes viae Romam ducunt. Pax in bello. Qui vincit non est victor. Qui audet adipiscitur. Senatus Populusque Romanus. Res publica non dominetur. Sed quis custodiet ipsos custodes?
Memento mori, młody człowieku, czyli pamiętaj, że umrzesz. Nie unikniesz tego, tak więc żyj tak, jakbyś miał umrzeć jutro.
Dum spiro, spero. Vivere est cogitare. Nihil est incertius volgo. Consuetudo est nostra natura. De gustibus non est disputandum. Carpe diem, quam minimum credula postero. Quo usque tandem abutere, Catilina, patientia nostra?
Mors certa, vita incerta. Vita sine litteris mors est. Ubi concordia, ibi victoria. Veni, vidi, vici. Aude sapere. Amor vincit omnia. Carpe diem. Veritatem dies aperit.
Errare humanum est, perseverare autem diabolicum, et tertia non datur – Błądzić jest rzeczą ludzką, upierać się przy błędzie jest rzeczą diabelską, a trzeciej drogi nie ma.
Non scholae, sed vitae discimus, co znaczy 'Nie dla szkoły, lecz dla życia uczymy się' - to starożytne motto łacińskie przypomina nam, że celem edukacji nie jest tylko zdobywanie wiedzy na potrzeby przechodzenia kolejnych szczebli szkolnictwa, ale przede wszystkim kształcenie umiejętności i postaw przydatnych w dorosłym życiu
Memento mori, stojące u podstaw starożytnego stoicyzmu, jest przypomnieniem o ludzkiej śmiertelności i zachętą do życia tutaj i teraz, świadomie wykorzystując każdą chwilę.
Non scholae, sed vitae discimus. Nie dla szkoły, ale dla życia uczymy się. Czas pokazuje, że prawdziwe zrozumienie i mądrość pochodzą z doświadczenia życiowego, a nie tylko z nauki szkolnej.
Imponit necessitas, nisi cogit ad arma, sed tamen et laudi belloque patere necesse est. Pugna pro patria pii, etiam si bellum iniquum.