Non scholae, sed vitae discimus. Nie dla szkoły, ale dla życia się uczymy.
Dum loquimur, fugerit invida aetas: carpe diem, quam minimum credula postero. Gdy mówimy, zawiśla zazdrość ucieka: korzystaj z dnia, nie ufaj jutru zbytnio.
Non scholae, sed vitae discimus. Nie dla szkoły, ale dla życia uczymy się. Po wielokroć rzeczy, które uczymy się w szkole, nie mają zastosowania w prawdziwym życiu.
Non hoc obstat, quod dicitur, obstat; sed quod verum est, istud maxime obstat: ‘Deus meus, quarto errorem meum videris, et nihil agis?’. Quo modo nihil ago? Non ego feci caelum, et terram, et mare, et omnia quae in eis sunt?
Dum spiro, spero. Dum differtur vita, transcurrit. Senectus insanit. Mors ultima linea rerum est.
Fortuna favet fortibuslos sprzyja dzielnym.
Non scholae sed vitae discimus. Nie dla szkoły, ale dla życia uczymy się. Ta sentencja łacińska, chociaż stara jest nadal aktualna i inspirująca. Wyraża ona ideał wychowania, którym powinna kierować się każda szkoła.
Non scholae, sed vitae discimus. Nie dla szkoły, ale dla życia uczymy się. Musisz sobie przyswoić to, czego nauczyłeś się w szkole, i zastosować to w prawdziwym życiu
Est modus in rebus, sunt certi denique fines quos ultra citraque nequit consistere rectum. Istnieje miara we wszystkim, są w końcu pewne granice, poza którymi i po tej stronie których nie może istnieć to, co jest właściwe.
Memento mori - pamiętaj o śmierci, przypomnienie o efemeryczności życia i nieuniknionym końcu wszystkiego co jest materialne.
