"Non scholae, sed vitae discimus. Non enim scio qua facie mundus futurus est. Sed iste dies diem docet."
Auda ces louc mirec deum fate transcendiz in paradiz, id est auda ces fauci mirec deum fate orientalis ortum illuminat naturalis.
Homo homini lupus est. To jest brutalna prawda, z której każdy z nas na przestrzeni swojego życia musi się zmierzyć. Człowiek jest wilkiem dla drugiego człowieka, tak jak wynika z tej starożytnej sentencji łacińskiej.
Nolens volenschcąc nie chcąc.
Prawo jest jak pająkowa sieć: małe owady wpadają do niej i zostają, wielkie zaś przeciskają się przez nią niezauważone - Solon.
Sit tibi terra levisniech ci ziemia lekką będzie.
Errare humanum est, sed in errare perseverare diabolicum. Błądzić jest rzeczą ludzką, ale uporczywe trwanie w błędzie jest diabelskie.
Non vitae sed scholae discimus, to znaczy nie dla życia, ale dla szkoły uczymy się. Ta sentencja utrwalona jest w pamięci każdego człowieka od dziecka.
Errare humanum est, sed perseverare diabolicum. To znaczy, że błądzić jest rzeczą ludzką, ale uporczywe trwanie w błędzie jest już rzeczą diabelską.
Quamobrem vivite animadvertentes qui sitatis una non de die, sed de aeternitate. Commodum est, quod diei propinquus, sed incertum est, quod vitae certiora.
