Muzyka najlepiej pomaga uciec od codziennych problemów.

 We live, as we dream – alone.

 Ale on nie przychodził. Może jest zajęty, żeby znaleźć czas dla mnie - rozważałam. Ale trzy miesiące to nieco długo. Nawet jeżeli nie mógł się ze mną spotkać, to przynajmniej mógłby podnieść słuchawkę telefonu i zadzwonić. Doszłam do wniosku, że zupełnie o mnie zapomniał. Okazało się, że nie jestem dla niego ważna. A to bolało - jakby w sercu zrobiła mi się mała ranka. Nie powinien był obiecywać, że jeszcze kiedyś przyjdzie. Obietnice- nawet te niezobowiązujące - zostają człowiekowi w pamięci.

 Dobroci nigdy się nie zapomina,

bo zapisuje się w skrytości serca.

 Tak to się zaczyna. Spoglądasz na kogoś, kogo nie widziałeś nigdy przedtem i nagle go rozpoznajesz. To wszystko. Po prostu go rozpoznajesz. Tak to się zaczyna.

 Wielu ludzi woli umrzeć, niż pomyśleć. Co gorsza, większość z nich tak właśnie postępuje.

 Nie mierzy się wielkości człowieka czy siły jego charakteru, obserwując go, gdy jest na szczycie. To, jak radzi sobie z upadkiem, ujawnia prawdziwego człowieka.

 Kiedy chcę być dla kogoś miła, zwyczajnie się nie odzywam.

 Nie jest ważne co
mamy, ale kogo mamy.

 Życie to nie jest oczekiwanie aż burza minie, ale nauczenie się, jak tańczyć w deszczu.

 Cóż to za życie, jeżeli pełne zmartwień? Nie żyjemy, ale istniejemy, bo strach przed śmiercią zabija nas codziennie.