Ten niezręczny moment, gdy kogoś pocieszasz, a sam jesteś w ...

 Zmieniłem się? Może i tak. Może na gorsze, może na lepsze. Zależy, z której strony kto patrzy. Może zachowuję się poważniej, może dziecinniej. Tak i to prawda, że czas zmienia ludzi, ale to nie tylko czas. To także ludzie, z którymi przebywasz.

 I szukamy powodów, by się odezwać, marnujemy cenne chwile.
A już moglibyśmy siedzieć obok siebie.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz jechać naprzód.

 Za szybko i za bardzo przywiązuje się do ludzi. Za łatwo się otwieram i zbliżam. Dostrzegam w ludziach to co dobre, zapominając, że zawsze jest to drugi oblicze.

 Człowiek jest naprawdę szczęśliwy tylko wtedy, kiedy dąży do wypełnienia celów przez niego wytyczonych, bo tylko wtedy, kiedy ma cel, żyje pełnią życia.

 Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, co dzieli się z innymi.

 Niektórzy ludzie są stworzeni do tego, aby wieść skromne i niewidoczne życie. Często nikomu nie są potrzebni poza tymi, dla których są całym światem.

 Każdy coś ukrywa.

 Życie jest jak rower. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać. Najważniejsze są jednak nasze marzenia, które powinny zawsze towarzyszyć nam w naszej codzienności.

 Życie to nie jest posiadanie dobrego zdrowia, bogactwa i znaczenia w społeczeństwie. Prawdziwe życie to zrozumienie, że każda chwila jest bezcenna