Słowami także można uderzyć. Nawet silniej niż pięścią.

 Nie doceniamy chwil,
dopóki nie staną się wspomnieniami.

 Nie mam już cierpliwości do pewnych rzeczy, nie dlatego, że stałam się arogancka, ale po prostu dlatego, że osiągnęłam taki punkt w moim życiu, gdzie nie chcę tracić więcej czasu na to, co mnie boli lub mnie nie zadowala. Nie mam cierpliwości do cynizmu, nadmiernego krytycyzmu i wymagań każdej natury. Straciłam wolę do zadowalania tych, którzy mnie nie lubią, do kochania tych, którzy mnie nie kochają i uśmiechać się do tych, którzy nie chcą uśmiechnąć się do mnie.

 Nie ufaj słowom,
po czynach poznawaj
człowieka.

 Czasem przychodzi taki moment w życiu,
że trzeba zrezygnować, zapomnieć, pójść na przód i nieważne jak cholernie by Ci zależało, jak trudne by to było po prostu trzeba odejść.

 Pamiętaj, że ten, kto spędza zbyt wiele czasu patrząc wstecz, jest zbyt zajęty, by iść do przodu. Twoje przeszłe sukcesy są wspaniałe, ale twoja przyszłość jest ważniejsza.

 Ale śmierć dzieci zawsze jest szczególnie wstrząsająca.

 Chciałabym, żeby niektórzy ludzie tęsknili
za mną, tak bardzo, jak ja tęsknię za nimi...

 Najważniejsza rzecz w życiu to mieć cel do którego można dążyć. Bez tego życie jest tylko chaosem, siedliskiem niewykorzystanych możliwości.

 Niektórzy ludzie są tak niesamowicie silni, że sami nie zdają sobie sprawy z własnej dojrzałości emocjonalnej, dopóki nie znalezioną się w prawdziwie trudnej sytuacji.

 Dlaczego zamykamy oczy gdy się modlimy, płaczemy, całujemy, śnimy? Bo najpiękniejsze rzeczy w życiu nie mogą być widziane oczami, a sercem.