Prawda nie błyszczy i nie rzuca się w oczy.

 Nie wystarczy kochać dziecko, trzeba umieć robić interesujące rzeczy. Ryzykować. Iść na przekór czasu. Obiecywać i dotrzymywać obietnic. Nie wystarczy żyć, trzeba umieć czekać.

 Wiesz, jedyne co mogę na koniec zrobić, to nie pozwolić, aby nasza historia skończyła się tak banalnie. Tak, wzięłam pod uwagę straty w ludziach i migotanie przedsionków.

 Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

 Co Cię obchodzi, co mówią obcy ludzie, jeśli sam czujesz się szczęśliwy? To Twoje życie. Tylko Ty zapłacisz za swoje błędy i tylko Ty zyskasz na swoich trafnych decyzjach. Pamiętaj o tym. 

 Nie wierz w coś, bo to jest powszechnie przyjęte. Nie wierz w coś tylko dlatego, że to jest napisane w Twojej religii. Nie wierz w coś, bo to uczy Twój nauczyciel i starsi. Wyślij to przekonanie do testu przez doświadczenie i przyjmij to, co zgadza się z Twoim życiem i prowadzi Cię do dobra.

 Najważniejszym zadaniem każdego człowieka jest odnalezienie pracy, której chciałby poświęcić swoje życie. Dopiero wtedy stajemy się kreatorami własnej przyszłości i możemy z pełnią satysfakcji spojrzeć wstecz na przeżyte lata.

 To smutne, kiedy osoby, które dają ci najlepsze wspomnienia, stają się jednym z nich...

 - Co Cię najbardziej boli, co jest najsmutniejsze? - Rozczarowania. Bo wcale nie to, że ktoś mi pokaże, że mnie nie lubi. Wcale nie to, że ktoś mnie wkurwi. Wcale nie to, że ktoś mnie wyzwie, obrazi, odrzuci. Najbardziej bolą rozczarowania.

 Człowieka można ocenić na podstawie tego, co dla niego jest powodem do dumy. Kto dumni jest z tego, że jest kimś, ten jest nikim. Kto zaś dumni jest z tego, że robi coś, ten jest kimś.

 Ludzie dorastają, dorastają i
porzucają dzieci, którymi byli.