Marzeń nie można zabić.

 Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

 Scytowie witali narodziny płaczem, a śmierć śmiechem.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz iść do przodu.

 Nie żyję po to, by spełniać oczekiwania innych!

 Nigdy nie żałuj żadnego dnia swojego życia. Dobre dni dają szczęście, złe dni dodają siły, smutne nas czegoś uczą, a najlepsze dni dają wspomnienia.

 Muzyka najlepiej pomaga uciec od codziennych problemów.

 I love life because what more is there.

 Ile dasz dobrego z siebie tyle Ci się zwróci. Od innych osób, w innej postaci, w innym czasie, ale na pewno wróci do Ciebie.

 Dobre uczynki mają większą moc niż słowa, bo mówić może każdy, ale niewielu wykona to co powie...

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz jechać naprzód.