Czasami trzeba zrezygnować z czegoś, co się kocha. Udać, że ...

 Zbyt duża, zbyt mała, zbyt chuda,
zbyt gruba. Zawsze będziesz dla
kogoś zbyt. W tym zwariowanym
świecie bądź wierna sobie...
Bądź sobą!

 Jeśli słuchalibyśmy naszego rozumu,
nigdy byśmy się nie zakochali.
Nigdy nie przeżylibyśmy przyjaźni.
Nigdy nie rozpoczęlibyśmy biznesu,
bo bylibyśmy zbyt cyniczni. Ale to nonsens.
Za każdym razem trzeba skakać w przepaść
i budować skrzydła po drodze.

 I przyszła taka jakaś dziwna tęsknota. Łajdacza nieproszona. Za czymś, co jeszcze się nie zaczęło. Za smakiem, którego nie zdążyły poznać usta. Za dłonią, w której nie znalazła się dłoń. Za zapachem, który nie obiegał serca.

 Niewątpliwie prawda jest ważna i cenna, ale prawo życia do błędu jest nie mniej ważne i cenne. Właśnie z rozumowania wynika, że istota człowieka polega nie tyle na tym, co wie, co potrafi, ile raczej na tym, czego nie wie, czego nie potrafi.

 Nic tak nie niszczy człowieka
od środka, jak udawanie, że
wszystko jest dobrze.

 Normalność jest rzeczą względną.

 Prawda jest jak księżyc. Możemy ją podzielić na małe kawałki, ale wciąż ma tylko jeden kształt. Prawda stoi sama dla siebie, nie potrzebuje nas, aby istnieć. Wszystko, co można o niej powiedzieć, to to, że jest.

 Życie bez miłości nie ma sensu. Miłość to najważniejsza rzecz na świecie. Często zapominamy o jej znaczeniu, skupiając się na sprawach materialnych. Ale prawda jest taka, że bez miłości jesteśmy niczym.

 Ludzie głupi są za głupi, by zrozumieć, że są głupi.

 Nie sztuką jest być z byle kim. Sztuką jest długo szukać, aż znajdzie się swój ideał i zatrzyma na zawsze.