Tak to się zaczyna. Spoglądasz na kogoś, kogo nie widziałeś ...

 Odnoszę wrażenie, że długotrwały
związek międzyludzki nie opiera się
na stronie biernej: „być sobie pisanym.”
W grę musi wchodzić czynne i codzienne
„pisanie się sobie” nawzajem. Nawet
wtedy gdy boli ręka. Szczególnie wtedy.

 Nigdy nie ukrywaj prawdy
przed ukochaną osobą, bo i tak wszystko wyjdzie na jaw. Wtedy będzie za późno na wyjaśnienia.

 Życie jest jak rzeka, czasami spokojna, czasami burzliwa, ale zawsze płynie. Nie można wrócić do tego samego miejsca, bo rzeka nieustannie płynie, a my nieustannie się zmieniamy. Miej odwagę płynąć z prądem, nawet jeśli nie zawsze prowadzi tam, gdzie byś chciał.

 Zmieniłem się? Może i tak. Może na gorsze, może na lepsze. Zależy, z której strony kto patrzy. Może zachowuję się poważniej, może dziecinniej. Tak i to prawda, że czas zmienia ludzi, ale to nie tylko czas. To także ludzie, z którymi przebywasz.

 Nie czuj przykrości z powodu kogoś, kto dał sobie z Tobą spokój. To jemu powinno być przykro, bo olał kogoś na kogo mógł liczyć w każdej sytuacji.

 Mój stan to nie to, co widzicie w moim ciele,
ale to, co dzieje się w mojej duszy.

 Stojąc nad rzeką, zastanów się, co ona mówi. I jesli rzeka nie mówi nic, zastanów się, dlaczego milczy. Czyzż nie myślisz, że twoje myśli są jak rzeki, które poszukują morza, często nie zważając na kamienie, które stoją im na drodze

 Nie zazdrościłem jej wyglądu, tylko wyobraźni.

 Prawda jest jak słońce. Możesz ją zasłonić na jakiś czas, ale nie zniknie. To jest najgłębsza prawda, która ode mnie usłyszysz.

 Pozwól odejść ze swojego życia tym, którzy nie doceniają ile dla nich robisz.