W życiu poznajesz ludzi. O niektórych nigdy więcej nie pomyślisz. U innych, zastanawiasz się co u nich słychać. U jeszcze innych - zastanawiasz się czy kiedykolwiek myślą o tobie. Są też tacy, o których nie chcesz nigdy więcej pomyśleć. Ale to robisz.
Chciałabym, żebyś za mną tęsknił. Żebyś nie mógł zasnąć, myśląc o mnie. O moim zapachu, dotyku, uśmiechu, o tym jak przygryzam wargę, czy jak odgarniam włosy.
Niewykorzystane szanse
bolą jeszcze bardziej niż popełnione błędy.
Czas, który widzi, jak rośliny ciągną się do słońca, zwierzęta zabijają się dla większej ilości tłuszczu, ludzie budują, niszczą, pędzą w kółko, przemijają i nie wracają.
Życie to nie jest nauka, to sztuka. Nie polega na tym by poznać jak najwięcej, ale by jak najwięcej rozumieć. Mądrość nie jest wyrazem nauki, ale wyrazem zdrowego rozsądku.
Żyć, to nie znaczy tyle samo co unikać śmierci. Żyć, to znaczy skonstruować coś, co prowadzi naprzód.
Nigdy się nie dowiemy, do jakiego stopnia
nasze życie uległoby zmianie, gdyby pewne
usłyszane i niezrozumiane zdania zostały zrozumiane.
Nie wierz we wszystko, co słyszysz.
Najważniejszym zadaniem każdego człowieka jest odnalezienie pracy, której chciałby poświęcić swoje życie. Dopiero wtedy stajemy się kreatorami własnej przyszłości i możemy z pełnią satysfakcji spojrzeć wstecz na przeżyte lata.
Ale jeśli życie czegoś mnie nauczyło, to tego, że wyborów należy dokonywać samodzielnie, a nie spełniać oczekiwania innych.
Tak to się zaczyna. Spoglądasz na kogoś, kogo nie widziałeś nigdy przedtem i nagle go rozpoznajesz. To wszystko. Po prostu go rozpoznajesz. Tak to się zaczyna.
