Ludzie zazwyczaj nie mają pojęcia, jak bardzo się starasz i ...

 Rzygam sobą do rana, potem zbieram siebie sam. Nie jestem zdolny do pogodzenia się z nieodwracalnością czasu. Jestem na progu utraty życia, które nigdy nie było moim.

 Przeszłość jest po to, żeby się z niej uczyć i wyciągać wnioski, a

nie po to, żeby nią żyć.

 Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

 Słowa mają ogromną moc, ale bez czynów są niczym.

 Nasze życie jest tym, co z niego zrobimy. Najważniejsze wybory są przeważnie najtrudniejsze. A te wybory sprawiają, że jesteśmy kim jesteśmy.

 Bóg mnie uczył poprzez ludzi, których spotykałem.

 Niewielu rzeczy jest naszej mocy, ale to jest: zdecydować, jak wykorzystać siłę będącą naszym udziałem.

 Może nie jestem czyimś pierwszym wyborem, ale jestem dobrym wyborem. Może nie jestem bogata, ale jestem cenna. Nie pretenduję do bycia kimś kim nie jestem, ponieważ jestem dobra w byciu sobą. Nie zawsze jestem dumna z rzeczy które zrobiłam w przeszłości, ale jestem dumna z tego kim jestem dzisiaj.

 To, co kocham, chcę nieodpartym pragnieniem chronić. To, co nienawidzę, pragnę rzucić do zniszczenia. To, co lękam się stracić, przechowuję jak skarb. To, do czego nie jestem przywiązany, łatwo mogę porzucić.

 Najwspanialsze uczucie na świecie,
gdy druga osoba mówi "kocham", znając Twoje błędy, wady i nawyki.