Potrzebowała bezpiecznej przystani czyichś ramion, ale ramion nieszczególnie nachalnych i nie wchodzących w konflikt z jej potrzebą bycia sam na sam ze swoimi dziwactwami. A to było trudne.
Nie kilometry dzielą
ludzi, lecz obojętność.
Przegapiłem tę naszą miłość, jak pijany pasażer przesypia swoją stację. A kiedy się ocknie, to okazuje się, że był to ostatni pociąg
i nie ma już czym wrócić do siebie.
Kto wie, że nic nie wie, ten wie coś już. Kto się nie boi pytać, jest mądry. Oto, czego nigdy nie powinniśmy zapomnieć.
Czasami dobrze jest odejść na moment, by zobaczyć czy ktoś będzie czekał.
Nie zamartwiaj się czymś na co nie masz wpływu. Uwierz, że wszystko się dobrze ułoży, nie blokuj swojej energii negatywnymi emocjami, miej oczy szeroko otwarte, nie bój się zaryzykować, ciesz się życiem.
Spytaj siebie, co jest naprawdę ważne i miej mądrość i odwagę, by budować wokół tego swoje życie.
Jak uchronić się przed niszczącą nieobecnością światła?
Skoro Ty jesteś dziwna i ja jestem dziwny, to się wspaniale składa, razem zadziwmy świat.
Nie marnuj swojego czasu na stres, gdyż jest to energia, która powinna pchać nas do przodu, a nie hamować nas w miejscu. Każda porażka to kolejna lekcja i szansa na to, by stać się lepszym człowiekiem.
Spotykając się pierwszy raz pewnie nie sądziłaś, że pociągnie to za nami tyle wspomnień, wydarzeń i szczęścia.
