Możesz ciągle kogoś tłumaczyć, ciągle usprawiedliwiać, wybaczać. Możesz przymykać oko ...

 Życie jest po to, by je przeżyć, a jeśli od rana do nocy żyjesz tak, jak chcesz, to jest to sens życia. Jeżeli robisz coś całym swoim sercem, potrafisz się cieszyć prostymi rzeczami, nie zastanawiasz się nad sensem życia.

 Jeśli ktoś nie reaguje na twoje uczucie, odpuszczaj. Nie proś, nie pytaj, nie walcz. Tak często nie widzimy, że powinniśmy iść dalej.

 Zawsze warto walczyć o to, co się kocha i o tych, których się kocha.

 To, co najważniejsze, nie zawsze jest na wierzchu. To, co na prawdę warto, umie umknąć niewykwalifikowanemu oku. Pokazuje się tylko tym, którzy potrafią patrzeć.

 Wszyscy przeszliśmy przez coś,
co nas bardzo zmieniło.

 Podobno jeśli ludzie są sobie pisani to prędzej czy później i tak na siebie trafią.

 Normalność jest rzeczą względną.

 Spotkaliśmy się z jakiegoś powodu, więc albo jesteś błogosławieństwem albo lekcją...

 Przecież o to właśnie chodzi w życiu. Żeby ktoś przy Tobie był, na dobre i na złe. Zawsze. Kiedy ciemno, źle, gdy świeczka się nie pali. Pomimo, mimo i wbrew, nawet gdy wydaje nam się, że nikogo nie potrzebujemy, bo jesteśmy tak samowystarczalni. Nie prawda. Ludzie potrzebują innych ludzi. W pojedynkę nie mogą istnieć...

 Zasada jest prosta. Nigdy nie
oszukuj kogoś, kto Ci zaufałi nigdy
nie ufaj komuś, kto Cię oszukał.