Mówią, że sztuką jest wybaczać... Sztuką jest ponownie zaufać.

 Jeśli masz Rodzinę, która Cię kocha, kilku dobrych znajomych, jedzenie na stole i dach nad głową, jesteś bogatszy niż myślisz.

 Jesteś uwięziony między tym, co czujesz,
a tym, co wypada zrobić i co pomyślą inni.
Zawsze wybieraj to, co sprawia, że możesz
być szczęśliwy. Chyba że chcesz, by
szczęśliwi byli wszyscy oprócz Ciebie.

 Życie, możesz mieć na nie plan, a nie stawiać mu warunki.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Nie idź tam, gdzie prowadzi ścieżka. Idź tam, gdzie jej nie ma i zostaw swój ślad.

 Życie to nie jest nauka, to sztuka. Nie polega na tym by poznać jak najwięcej, ale by jak najwięcej rozumieć. Mądrość nie jest wyrazem nauki, ale wyrazem zdrowego rozsądku.

 To, co przemija, jest właściwie nie ważne. Rzecz w tym, że nieodwracalność przemijania nie tylko nas ględzi, ale też napędza do działania i skłania do refleksji nad sensem życia. Im więcej się ma lat, tym bardziej refleksyjnie patrzy się wstecz.

 Dojrzałam, kiedy zdałam sobie sprawę z tego, że nie każda sytuacja wymaga reakcji. Czasem musisz zostawić ludzi robiących ten cały syf dookoła siebie.

 Kto nie ryzykuje, ten nie zyskuje.

 Co więcej, sen to tylko część rzeczywistości, to jakby jej wstęp, przedsionek, przestrzeń, w której przygotowujesz się do konfrontacji z własnym ja.