Zawsze warto walczyć o to, co się kocha i o ...

 Nie ma nic szczęśliwszego niż osoba, która umiałaby mieszkać w prawdzie, zamiast utrzymywania się na siłę w świecie wyobraźni i złudzeń.

 Jesteśmy sami, nic nas nie usprawiedliwi.

 zostań kiedyś na noc
bądź powodem niewyspania

scałuję z ciebie smutek
wgryzę najdelikatniej miłość (...)

 Prawdziwą miłość poznaje się nie
po jej sile, lecz po czasie jej trwania.

 Czasami tylko sny odróżniają nas od maszyn.

 Miejsce pereł jest na dnie morza.

 Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

 Nie jesteśmy bogami, nie możemy tworzyć światów, ale potrafimy wpłynąć na to, jak wygląda nasz świat. To od nas zależy, czy on się rozkwita, czy zamiera.

 Życie to nie jest sztuka przetrwania burzy, ale nauka tańczenia w deszczu.

 Niektóre pytania nie
mają odpowiedzi.