(...) nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.
Człowiek jest w stanie przyzwyczaić się do wielu rzeczy, ale nigdy nie przyzwyczai się do samotności...
Historie się nie kończą, dopóki się z nimi nie skończy, dopóki nie zada się ostatecznego ciosu głową lub sercem.
Ludzie dorastają, dorastają i
porzucają dzieci, którymi byli.
Czym jest główne prawo życia? Klopoty ofiarować Bogu, a troski o siebie zeszmacić... Wielka odwaga, nadać swojemu życiu kierunek. Ale kierunek ten musisz wybrać sam!
Człowiek jest wielki nie przez to co posiada, lecz przez to kim jest; nie przez to co ma, ale przez to, czego sobie wyrzekł.
Pamiętaj, że to, co masz w sobie, jest ważniejsze od tego, co posiadasz.
Czasem najtrudniej jest postawić kropkę. Nadużywamy wtedy przecinków chcąc przedłużyć to, co w rzeczywistości już dawno powinno mieć swój koniec.
Nie oczekuj, że czas zrobi za ciebie to, co powinieneś zrobić sam. Przeszłość nie wróci, przyszłość jest niepewna, a teraźniejszość umyka z naszych rąk. Czas to rzecz najcenniejsza, którą posiadamy, ale też najłatwiej ją stracić.
Kochanie to nie tłuszcz, to erotyczna powierzchnia użytkowa.
Ostatnia osoba, o której myślisz przed zaśnięciem, to osoba która jest powodem twojej radości, albo smutku.
