(...) nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.
Odwracamy się od tych, którzy w potrzebie o nas zapominają. Ale nigdy nie zapominamy o tych, którzy byli z nami, gdyśmy byli w potrzebie. Pamięć ludzka jest tak ułomna i niewdzięczna, że zawsze o tych pierwszych pamięta najdłużej.
Bądź z kimś kto lubi Twoje szaleństwo a nie zmusza Cię do normalności.
Są takie osoby, o których wiesz, po prostu masz
przeczucie, że zostaną z Tobą na zawsze. Czasem
znikają na jakiś czas, ale więź pozostaje i wraca się
do siebie, jakby nigdy nic się nie zdarzyło, jakby
czas stanął w miejscu. Zaczynasz rozmawiać i
czujesz, jakbyście się widzieli wczoraj.
Jest spora różnica pomiędzy poddaniem się, a podjęciem decyzji, że wreszcie masz dość. Nie przenoście gór dla tych, którzy nie podniosą dla was kamienia.
There’s no place like home.
Sztuka zawsze była, jest i zawsze będzie wolna. Wolność to jej istota, dla niej sztuka jest sztuką. Bez niej jest bezużytecznym przedmiotem, narzędziem w rękach zła, bzdurą, przykrywką na zło.
Życie jest jak jazda samochodem. Patrząc w dal, nie dostrzegamy jak szybko mija to, co jest blisko.
Zaufanie jest jak kartka papieru.
Jeśli raz ją zgnieciesz, to już nigdy nie będzie taka sama
Każdy popełnia błędy, ale najważniejsze to je dostrzec, spróbować naprawić i nigdy
ich nie powtarzać.
Mamy ograniczoną pulę uderzeń serca. Niepotrzebnie marnujemy je na wahanie, strach czy złość. A trzeba po prostu iść naprzód, znaleźć dla siebie powietrze. Takie, którym chcemy oddychać.
