I przyszła taka jakaś dziwna tęsknota. Łajdacza nieproszona. Za czymś, co jeszcze się nie zaczęło. Za smakiem, którego nie zdążyły poznać usta. Za dłonią, w której nie znalazła się dłoń. Za zapachem, który nie obiegał serca.
Nie ma skarbów większych niż niezłomna przyjaźń. To ona jest najszlachetniejszą zasługą, najpotężniejszym bogactwem, najmocniejszym wsparciem. Wierny przyjaciel to ucieczka i obrona - ten, kto go znajduje, odnajduje skarb.
Zawsze warto walczyć o to, co się kocha i o tych, których się kocha.
Są we mnie takie rzeczy, których nie byłabym w stanie wyjaśnić nikomu.
Słowa mają ogromną moc, ale bez czynów są niczym.
Może po prostu posadź kobietę przed sobą, pogadaj z nią i postaraj się podniecić Ją własnym mózgiem.
Najważniejsze to mieć osobę której możesz powiedzieć wszystko. Nie boisz się o jej reakcję, po prostu mówisz.
Nie czuj przykrości z powodu kogoś, kto dał sobie z Tobą spokój. To jemu powinno być przykro, bo olał kogoś na kogo mógł liczyć w każdej sytuacji.
Marzę o świętym spokoju.
Bez plebsu umysłowego, który pełza dookoła mnie.
Bez cwaniaków, pijaków i kurew.
Wierzę, że przez zrozumienie siebie, mogę lepiej zrozumieć innych. I im więcej nauczę się, tym lepiej będę kochał.
Co chwilę wracam do Twoich słów i myślę, że jednak musiało coś między nami być. Zaraz potem przypominam sobie, że nie słowa się liczą, a gesty...
