Miała dosyć ciągłych domysłów, przypuszczeń, spekulacji, założeń. Odrzuciła domniemania, założenia i poszlaki głupiego serca. Nie pozwalała sobie na tworzenie ideologii, nie brnęła w fikcję i nie zgadywała. Potrzebowała faktów, a one jak zaklęte odbierały nadzieję.
Kiedy patrzeć, patrzeć na niebo. Kiedy myśleć, myśleć o niebie. Kiedy płakać, płakać na kolanach. Kiedy umierać, umierać na piechotę.
Bo każdy miewa takie sny
z których nie chce się obudzić.
Szczęście to nie cel, ale sposób podróżowania. Szczęście nie jest stacją docelową, ale sposób, w którą podróżujesz. Szczęście to co dzieje się teraz, kiedy łączysz się z radością być tu, gdzie jesteś.
Fałszywi przyjaciele są jak cienie. Podążają za tobą gdy jesteś w słońcu, a opuszczają cię w ciemności.
Twoje prawdziwe ja to ty, kiedy nikt nie patrzy. Szczęście to bycie szczęśliwym; nikt nie może cię zmusić, abyś był szczęśliwy, jeżeli tego nie chcesz. Najważniejszy jest czas i to, jak go wykorzystasz. Mądrość to umiejętność korzystania z czasu.
Ten, kto stracił coś, co uważał za swoje, uczy się w końcu, że nic nie jest jego własnością.
Nie wierz we wszystko, co słyszysz.
Są takie osoby, o których wiesz, po prostu masz
przeczucie, że zostaną z Tobą na zawsze. Czasem
znikają na jakiś czas, ale więź pozostaje i wraca się
do siebie, jakby nigdy nic się nie zdarzyło, jakby
czas stanął w miejscu. Zaczynasz rozmawiać i
czujesz, jakbyście się widzieli wczoraj.
Czasami dopiero kiedy coś stracisz, docenisz wartość tego czegoś.
Szczęście to nie jest cel, ale sposób podróżowania. Czymże są drobne przykrości, gdy wzrok skierowany jest w niebo?
