Każdy z nas posiada rozdział, którego nie chce przeczytać nikomu... ...

 Tak to się zaczyna. Spoglądasz na kogoś, kogo nie widziałeś nigdy przedtem i nagle go rozpoznajesz. To wszystko. Po prostu go rozpoznajesz. Tak to się zaczyna.

 Życie, jeżeli dobrze je wykorzystasz, jest długie. Ale jeśli je marnujesz chwytając się tego co najgorsze, wydaje się ci krótkie i okazuje się ono takie, nie dlatego, że jest krótkie, ale ponieważ nie korzystasz z niego jak powinieneś.

 Trudno pogodzić się z faktem,
że ktoś, kto był dla Ciebie cały światem, staje się nagle całkowicie obojętny.

 Dla mnie łagodniał, lecz wobec reszty świata pozostawał sobą. Z jednej strony wciąż był tym samym mężczyzną, w którym się zakochałam, twardym i szorstkim, a z drugiej - zmienił się. Był wszystkim, czego pragnęłam, czego potrzebowałam od drugiego, niedoskonałego człowieka.

 W życiu przychodzi taka chwila,
w której brakuje Ci kogoś tak
bardzo, że chciałbyś wyjąć Go
ze swoich snów, aby go uścisnąć.

 Zastanawiam się, ilu osobom nie udaje się być z tymi, których pragną i kończą z innymi tylko z rozsądku - Nic tak nie niszczy człowieka od środka, jak udawanie, że wszystko jest dobrze.

 Nie ma nic trudniejszego, niż pożegnania. To trochę jak śmierć.

 Nie można żerować na cudzej tragedii dla własnej rozrywki.

 Nigdy nie zaczynaj niczego w gniewie. Tylko głupiec wyrusza w rejs w czasie sztormu.

 - Ale, co może pójść nie tak jeśli ludzie się kochają?
- Absolutnie, k**wa wszystko.