Jeśli się kogoś naprawdę kocha, to nie można pozwolić, by ...
Jeśli się kogoś naprawdę kocha, to nie można pozwolić, by wydarzenia z przeszłości determinowały przyszłość.
Nigdy nie trzymaj na siłę tych, którzy chcą od Ciebie odejść, czasami jest lepiej zrobić miejsce dla tych, przy których oddycha się swobodniej.
Najgorsza jest świadomość,
że minęło coś pięknego,
co więcej już nie będzie miało
szansy się powtórzyć.
Pamiętaj, zawsze bądź sobą, inne role są już zajęte.
Ile dasz dobrego z siebie tyle Ci się zwróci. Od innych osób, w innej postaci, w innym czasie, ale na pewno wróci do Ciebie.
Nie poddawaj się, nigdy nie popełniaj błędu po raz drugi, ale nigdy nie przestawaj robić błędów. Bezwzględna doskonałość jest przewidywalna i nudna. Błędy są fundamentem geniuszu.
Jeśli coś łączy różne światy, to tylko poezja. No, może jeszcze muzyka.
Może i nie mam wszystkiego, ale kocham i doceniam to, co mam. Każdą z dobrych rzeczy traktuję jak wygraną na loterii.
Najpiękniejszy rodzaj szczęścia to ten, w którym czujesz, że wszystko jest tak, jak powinno. Nie chodzi o wielkie, niesamowite wydarzenia, które zmieniają Twoje życie o 180 stopni, tylko o spokój ducha, o zasypianie z poczuciem, że Twoje jutro jest bezpieczne, a wszystkie sprawy są poukładane.
Jeśli ktoś nie reaguje na twoje uczucie, odpuszczaj. Nie proś, nie pytaj, nie walcz. Tak często nie widzimy, że powinniśmy iść dalej.
I przyszła taka jakaś dziwna tęsknota. Łajdacza nieproszona. Za czymś, co jeszcze się nie zaczęło. Za smakiem, którego nie zdążyły poznać usta. Za dłonią, w której nie znalazła się dłoń. Za zapachem, który nie obiegał serca.