Ludzi należy dzielić na dobrych i złych. Rasa, pochodzenie, religia, wykształcenie, majątek – nie mają żadnego znaczenia. Tylko to, jakim kto jest człowiekiem. -Irena Sendlerowa
Najlepiej nie planuj nic. Nie przewiduj tysiąca możliwości. Daruj sobie myślenie, o tym co będzie. Bo wiesz co? Od życia i tak dostaniesz to, czego akurat najmniej się spodziewasz.
Historie się nie kończą, dopóki się z nimi nie skończy, dopóki nie zada się ostatecznego ciosu głową lub sercem.
... nie trzeba magii, by pokierować czyimś sercem. Serce radzi sobie samo
i rzadko wybiera najłatwiejsze drogi.
Nie ma niczego na świecie czego bym pragnął, co bym mógł otrzymać za cenę godności. To jest coś, czego nie da się zastąpić i pozbyć się jego jest zawsze stratą bez możliwości choćby najmniejszego zysku. Jeżeli stracisz honor, stracisz wszystko.
Przez te wszystkie lata w związku nauczyłem się jednej ważnej rzeczy. Mimo upływu czasu, a może nawet właśnie przez to, trzeba codziennie dorzucać do pieca, żeby się żarzyło. Myśleć o tej drugiej osobie, robić drobne niespodzianki, dawać znak, że się kocha. Wszyscy mężczyźni, którzy budzą się rano, powinni pamiętać o tym, że tak jak idzie się do piwnicy sprawdzić, czy w piecu się jeszcze pali, tak samo trzeba podtrzymywać temperaturę między dwiema osobami. Myśleć, kombinować. I nie chodzi o przynoszenie kwiatów, to może być drobiazg, SMS. Ale ognia trzeba pilnować, to jest rzecz najważniejsza.
Stojąc nad rzeką, zastanów się, co ona mówi. I jesli rzeka nie mówi nic, zastanów się, dlaczego milczy. Czyzż nie myślisz, że twoje myśli są jak rzeki, które poszukują morza, często nie zważając na kamienie, które stoją im na drodze
Odwracamy się od tych, którzy w potrzebie o nas zapominają. Ale nigdy nie zapominamy o tych, którzy byli z nami, gdyśmy byli w potrzebie. Pamięć ludzka jest tak ułomna i niewdzięczna, że zawsze o tych pierwszych pamięta najdłużej.
Nie patrz wstecz, bo serce zatęskni i znowu zaczniesz żyć przeszłością.
Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada, lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, co dzieli się z innymi.
Wobec pewnych spraw człowiek zawsze zostaje sam.
