Refleksja o życiu
Człowiek, mówią, jest tylko człowiekiem, ale, mówię, to zależy od tego, jaki człowiek.
Refleksja o naturze człowieka i złożoności ludzkiego życia, podkreślająca unikalną indywidualność każdej osoby.
Pesymista widzi ciemny tunel,
optymista widzi światło w tunelu,
realista widzi światła pociągu,
maszynista widzi trzech debili na torach.
Przykro nam, nie pasujesz do nas.
Nic nie szkodzi. To wy nie pasujecie do mnie.
Nie oczekuj, że czas zrobi za ciebie to, co powinieneś zrobić sam. Przeszłość nie wróci, przyszłość jest niepewna, a teraźniejszość umyka z naszych rąk. Czas to rzecz najcenniejsza, którą posiadamy, ale też najłatwiej ją stracić.
Życie, życie, nie jesteś niczym innym jak błyskiem, nieuchwytnym błyskiem, którego pełnego poznania pragnie serce.
Miłość, przyjaźń i marzenia przetrwają wszystko.
Bez względu na odległość, granice czy przeszkody jakie staną na drodze. Wystarczy tylko chcieć i wierzyć, że można.
Usuń opinii i zniknie uważany przez ciebie krzywdziciel. Usuń Pochwałę, a zniknie złodziej. Usuń pragnienia, a zniknie zło.
Osoby, które umieją rozważnie mierzyć czas, szanują wartość młodości. Kojarzą sezonu uprawy z sezonem żniw, nie zaniedbując jednego w nadziei na drugie.
I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Uśmiech nie zawsze wyraża radość, czasami ukrywa największy ból.
Czasem płacimy niewyobrażalnie dużo za nasze błędy, ale właściwie jest to jedyny sposób nauczenia się czegoś. Właściwie, to jest to jedyny sposób nauczenia się czegokolwiek.