Zbyt często nie sięgamy po to, czego chcemy, tylko bierzemy to, co jest. Rozkładamy ręce i mówimy „tak wyszło”. Nie walczymy o lepszą pracę, nie naprawiamy związków – siadamy na dupie i narzekamy. Boimy się ryzyka, zmian, boimy się żyć, szukamy wiecznych wymówek. Czasem dobrze się wypierdolić, żeby potem wstać i być silniejszym. Zacząć żyć po swojemu.
Nie zdajemy sobie sprawy z piękna życia, dopóki nie spotkamy drugiej osoby. Chociaż ziemia jest pełna nieba, dopiero kiedy dzielimy je z innymi, zauważamy jak są wyjątkowe.
Nie poddawaj się, nigdy nie popełniaj błędu po raz drugi, ale nigdy nie przestawaj robić błędów. Bezwzględna doskonałość jest przewidywalna i nudna. Błędy są fundamentem geniuszu.
Człowiek jest wielki, nie przez to co posiada, ale przez to kim jest; nie przez to co ma, ale przez to, czym dzieli się z innymi.
Jeżeli budujesz jakiekolwiek relacje z ludźmi, czy to przyjaźń, miłość, czy cokolwiek innego, nie ignoruj. Rozmowa nawet najtrudniejsza jest lepsza niż cisza, która nie wiadomo co znaczy. Czasami nie ważne jak cierpliwy potrafisz być, jeśli nie wiesz co się dzieje, to czujesz się niepewnie... Czasami brak słów jest gorszy niż najgorsze słowo.
Jeśli nie spełniam Twoich oczekiwań,
nie obrażaj się. Przecież to są Twoje oczekiwania, a nie moje obietnice.
Nie ma na świecie żadnej nagrody, żadnego znaku uznania, które mogłyby równać się z satysfakcją płynącą z klarowności umysłu, którą daje długotrwałe i napięte zachowanie się zgodnie z własnymi zasadami.
Ja zawsze byłam niepewna. Mnie można, jak świeczkę, zdmuchnąć. Jednym słowem, jednym gestem, jednym spojrzeniem.
Życie bez miłości nie ma sensu. Każdego dnia, każdego roku, całe nasze życie muszą się wypełniać miłością - to jest jedyny sposób, by życie nabrało sensu, kierunku oraz piękna i godności.
Jeśli coś było na tyle ważne, że nie możesz o tym zapomnieć wiedz, że musi do Ciebie wrócić. Może w innej osobie, innym miejscu, czasie, ale wróci.
