Możesz ciągle kogoś tłumaczyć,
ciągle usprawiedliwiać, wybaczać.
Możesz przymykać oko na to, że
cię rani. Ale z czasem przychodzi
taki moment - jeden szczegół, który
sprawia, że już nie potrafisz. Coś
pęka, pojawia się złość, poczucie
żalu i krzywdy. Tak, przecież nigdy
nie liczyłeś na wzajemność, na
wdzięczność... A mimo wszystko
czujesz się zdradzony
- A czy lubi Pani kłamać?
- Kłamać? Nie, bo to trzeba pamiętać.
Tak to się zaczyna. Spoglądasz na kogoś, kogo nie widziałeś nigdy przedtem i nagle go rozpoznajesz. To wszystko. Po prostu go rozpoznajesz. Tak to się zaczyna.
Czasami dopiero kiedy coś stracisz, docenisz wartość tego czegoś.
Czasami dawanie komuś drugiej szansy, jest jak dawanie komuś drugiej kuli, bo nie trafił cię za pierwszym razem.
Trzymaj się z daleka od ludzi, którzy chcą ograniczyć Twoje ambicje. Mali ludzie zawsze to robią, ale wielcy, zawsze dają ci poczuć, że tez potrafisz być wielki.
Pomimo wszystko warto
wierzyć, że to co najpiękniejsze
dopiero przed nami.
Zanim coś powiesz upewnij się, że język jest podłączony do mózgu.
Ludzie zmieniają się bardzo wolno albo wcale.
Miłość to jedyna rzecz, którą można podzielić na nieskończoność i której nigdy nie zabraknie. To najwspanialszy dar, jaki możemy ofiarować innym.
