Nie jesteśmy istotami ludzkimi przeżywającymi doświadczenie duchowe. Jesteśmy istotami duchowymi przeżywającymi doświadczenie ludzkie.
Pozwólcie mi
czynić dobro
bez zła.
Znasz to uczucie?
Kiedy jesteś w stanie rzucić dla kogoś naprawdę wszystko,
a i tak nikt tego nie doceni?
Cóż to za życie, jeżeli pełne zmartwień? Nie żyjemy, ale istniejemy, bo strach przed śmiercią zabija nas codziennie.
Ostatnia osoba, o której myślisz przed zaśnięciem, to osoba która jest powodem twojej radości, albo smutku.
Kto żyje w strachu, nigdy nie będzie wolny.
To co Cię dręczy, zakopujesz głęboko i myślisz, że tego nie ma? To czemu nie śpisz?
Spojrzenie mówi to,
czego nie są w stanie wypowiedzieć usta.
Gdziekolwiek znajdujesz się, zawsze masz wszystko, co potrzeba do pełnej ekspresji swojego bytu, do tego, kim jesteś w istocie. Gdziekolwiek jesteś, jesteś na swoim miejscu.
Czasem zastanawiasz się czy jesteś dla kogoś wart tyle, by mieć pewność, że jak odłożysz słuchawkę on/ona zadzwoni. Pewność, że kiedy w nerwach odwrócisz się i pójdziesz w drugą stronę, on/ona pobiegnie za tobą. Będzie walczył/a, bo przecież wart jesteś tego całego pieprzonego zachodu...
