I światów tyle, i planet tyle wiruje w mojej głowie...

 Świat powstał chyba ze strachu przed pustką.

 Fascynujący jest ten nieskończony i tajemniczy świat. Oddziałując na siebie w niewyobrażalny sposób, elementy tworzą złożone wzory i kształtują życie. Wszystko jest ze sobą powiązane, wszystko się wpływa.

 Świat to książka, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.

 Świat jest tylko odbiciem naszej duszy.

 Cicha, samotna refleksja prowadzi do głębszego zrozumienia życia i jego celu. Żyjemy w świecie, który jest tylko echem naszych idei, emocji i pożądań.

 Niektórzy ludzie widzą świat takim, jakim jest i pytają: Dlaczego? Ja widzę świat, który nigdy nie istniał i pytam: Dlaczego nie?

 Podróżując człowiek odkrywa, że świat nie jest ani czarny, ani biały, a składa się z różnych odcieni szarości. Często ci, którzy nigdy nie opuścili swoich domów, widzą świat tylko w kategoriach absolutnych.

 W dzisiejszym świecie trudno być dobrym. Wszyscy czekają na nasze błędy. To przecież najlepiej się sprzedaje.

 Cały spostrzegany świat jest tylko zbiorem obrazów i znaków.

 Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy.