
Ani ludzi, ani świata nie widzimy takimi, jakimi są, ale ...
Ani ludzi, ani świata nie widzimy takimi, jakimi są, ale takimi, jakimi widzieć się nauczyliśmy.
Spróbuj spojrzeć na świat w odmienny sposób. Poszukiwanie harmonii w chaosie to coś więcej, niż gonienie za złudzeniami. To jest prawdziwa sztuka życia, której należy się nauczyć, zanim zrozumiesz, jak wielki jest świat i jak dużo ma do zaoferowania.
Spokój, z jakim przychodzimy na świat, jest tajemniczy. Jakaż to, ducha wypełniająca, życia moc, spokojna, niezależna od naszej woli? Przychodzimy na świat cisi, odejść powinniśmy głośni.
Nasz świat jest jak pudełko pełne różnych skarpetek. Wszystkie mają różne kolory, wzory, są grubości czy cienkości. Ale każda z nich jest ważna, każda ma swoje miejsce. I tak też jest z ludźmi na świecie. Wszyscy jesteśmy inni, ale wszyscy jesteśmy ważni.
Żadne niebo nie jest tak piękne jak marzenia, które nosimy w sercu od dziecka. A wyobraźnia to jedyna rzecz, która potrafi nadać piękno stripom, stworzyć piękne stwory na niebie... W świecie wyobraźni wszystko jest piękne...
Świat nie jest ani dobry, ani zły, ani prawdziwy, ani fałszywy; obecny jest zarówno dla dobrego, jak i dla złego, zarówno dla prawdy, jak i fałszu.
Świat jest pełen szczegółów, od których zaczynają się historie.
Świat jest książką, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Świat nie jest właściwym miejscem dla wygodnictwa. Zamiast szukać bezpiecznego świata, powinniśmy szukać sposobów, aby być niezniszczalnym. A kiedy to osiągamy, nawiasem mówiąc, stajemy się absolutnie bezpieczni. To właśnie tutaj leży tajemnica ludzkiego bytu.
Świat jest książką, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Założeniem jest, że istnieje pewien Świat, pełen znaczenia i rytmu, pełen sensu i rytmu, że my, ludzie, jesteśmy najwyżej zdolni dołapać się tych faktycznych prawd, które istnieją, dlatego istnieje coś takiego, jak nauka, filozofia, sztuka.