Lasy kryją tajemnice. Właściwie taka jest ich główna rola. Mają ...

 Świat jest jak wielka książka, którą ciągle odkrywamy. Każda strona, to nowy dzien, nowa przygoda. Pozwólmy się zaskoczyć tym co niesie przyszłość.

 Świat nie jest wcale tak zaprojektowany. Ludzie mają zwyczaj mówienia o świecie jako o maszynie, ale to jest kłopotliwe. Zwierzęta nie są maszynami. Ptaki nie są maszynami, ryby nie są maszynami.

 Nie potrafię sobie wyobrazić Boga, który nagradza i karze przedmioty swojego stworzenia. Mogę sobie wyobrazić go tylko jako Istotę, która stara się zrozumieć to, czym jest świadomość.

 Świat cierpi na brak mężczyzn, szczególnie tych, którzy są cokolwiek warci.

 Najtrudniej jest zrozumieć, że nasz świat nie jest wieczny. Że słońce, które wschodzi każdego dnia, kiedyś zgasi swoje światło. Że góry, które wydają się niezniszczalne, kiedyś kopną. Że miłość, która wydaje się wieczna, może zniknąć.

 Wszyscy są marzycielami, ale tylko kilka osób, niezależnie od pozycji społecznej lub profesji, ma odwagę wyrazić te marzenia i nie pozwala na ich zniszczenie przez rzeczywistość. Istnieje coś pięknego i oświecającego w świecie marzeń ludzkiego rozumu.

 Świat jest zbyt mały, żeby zostawić go w spokoju.

 Świat jest jak książka, którą każde pokolenie pisze na nowo. My, ludzie, jesteśmy jak literami, które na przemian odradzają się i znikają. Nie ma tu stałości, tylko ciągła zmiana, i to jest piękne.

 Świat to książka, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.

 Świat, to prawdziwa tajemnica, która zawsze wydaje się być na wyciągnięcie ręki, a jednak nigdy do końca jej nie poznajemy. Jakby to było mało, widzimy go przez własne pryzmaty, które często zniekształcają prawdziwy obraz rzeczywistości.