Książki zmieniają świat tylko wtedy, gdy ten je połknie i ...

 Czy celem naszych zmagań nie jest ostatecznie znalezienie świata, którego pełnia objawia się w każdej rzeczy, a jednak zawsze pozostaje poza nami, nieosiągalna?

 Nasz los nie zależy od gwiazd, ale od naszych poczynań, bo wszyscy jesteśmy kowalami naszego życia, a świat jest tym, co my z nim zrobimy.

 Gdziekolwiek są marzenia, tam jest życie. Człowiek, który nie ma marzeń, jest jak świat bez kolorów: szary, ponury i pozbawiony jakiejkolwiek radości.

 Świat, który zdaje się nam tak ważny, z punktu widzenia gwiazdy, z której jej światło dociera do nas po milionach lat, nie jest nawet pyłkiem na wadze wszechświata.

 Widzę to co widzą inni lecz niestety nie mogę dać im swoich oczu, aby mogli zobaczyć to samo.

 Świat jest piękny, tylko ludzie go brzydzą, bo ich serca są szpetne, a dusze pełne są zła i rywalizacji.

 Gdy zaczynam zastanawiać się nad światem, jest taka równowaga, z jednej strony jest piękno, z drugiej straszna nędza. Czasem pomagam, ale to nie jest wiele wobec tego, co jest do zrobienia.

 Niech zginie świat, byleby stało się zadość sprawiedliwość.

 Świat to książka, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę. Nawet jeżeli strona ta jest niezwykle piękna, nigdy nie odda pełni piękna i skomplikowania tej książki.

 To, co znajduje się za nami i to, co jest przed nami, jest niewielkie w porównaniu z tym, co znajduje się w nas. Gdy odkrywamy to, co jest w nas, po raz pierwszy naprawdę zaczynamy rozumieć świat.