Świat jest pełen szczegółów, od których zaczynają się historie.

 Świat bez kłamstwa jest jak pustynia: suchy, bez życia. Kłamstwo dodaje smaku, koloru. Ktoś, kto mówi, że nigdy nie kłamie, kłamie.

 Świat jest książką, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.

 Świat ma wystarczajaco dużo dla potrzeb każdego człowieka, ale nie dla jego zachłanności.

 Świat cierpi na brak mężczyzn, szczególnie tych, którzy są cokolwiek warci.

 To wierutne kłamstwo, że wyprawa dookoła świata jest wypełniona nieustanną akcją.

 Nie jesteśmy na tym świecie, aby marzyć o nim, ale aby zmieniać go. Kiedy podziwiamy obrazy, myślimy: co to jest. Ale gdy patrzymy na świat, musimy myśleć: co to powinno być.

 Nasze ciało jest narzędziem do prowadzenia świeta, każda nasza cząstka jest jej częścią. Jesteśmy w świecie, nie przed nim.

 Świat nie jest ani dobry, ani zły, ani prawdziwy, ani kłamliwy, ani piękny, ani brzydki. Istnieje. My narzucamy mu te kwalifikacje, chcąc go zrozumieć i uporządkować.

 Świat, który nie jest naszym domem, a wygnaniem. Świat, który nie jest ziemią obiecaną, lecz pustynią. Świat, który jest królewstwem śmierci, a nie królewstwem życia.

 Nie ma na świecie takiego widoku, który nie byłby piękniejszy o świcie. Świt to obietnica nowego dnia, to nadzieja i poczęcie wszelkich możliwości.