Trzeba najpierw przemyśleć świat, zanim zechce się go zmieniać.

 (...) umysł ludzki bardziej jest wszechświatem niż sam wszechświat.

 Po staremu zjeżony na cały świat, czuł się w tym stanie ducha bardzo swojsko.

 Świat to współzawodnictwo.

 Świat nie jest ani dobry, ani zły, ani prawdziwy, ani fałszywy. Jest po prostu naszym odbiciem. To, co widzimy, to nasz stan umysłu odbity w świecie zewnętrznym.

 Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.

 Można żyć na świecie jakby nic nas nie dotyczyło - to łatwe. Ale można również starać się zrozumieć, schlebiać swojej ciekawości, stosować swoją myśl, aby przezwyciężyć trudności, które na nas czekają.

 Kiedy patrzę na świat, zawsze widzę go jako nieskończenie piękny, niewyczerpany w swej różnorodności. To co znam, to tylko drobinka. Ilekroć podążam na nowo odkrywanymi ścieżkami, odkrywam nowe kształty, kolory, dźwięki. Jest we mnie głód tego świata, który nigdy nie zostanie zaspokojony.

 Nigdy nie przestawaj się uczyć, bo życie nigdy nie przestaje być nauczycielem.

 Dziwnie jest zorganizowany ten świat. Za mało w nim radości, za dużo ironii.

 Świat jest piękny, tylko ludzie go brzydzą, bo ich serca są szpetne, a dusze pełne są zła i rywalizacji.