Refleksja o świecie

 Świat cierpi na brak mężczyzn, szczególnie tych, którzy są cokolwiek warci.

 Najtrudniej jest zrozumieć, że nasz świat nie jest wieczny. Że słońce, które wschodzi każdego dnia, kiedyś zgasi swoje światło. Że góry, które wydają się niezniszczalne, kiedyś kopną. Że miłość, która wydaje się wieczna, może zniknąć.

 Fascynujący jest ten nieskończony i tajemniczy świat. Oddziałując na siebie w niewyobrażalny sposób, elementy tworzą złożone wzory i kształtują życie. Wszystko jest ze sobą powiązane, wszystko się wpływa.

 Świat jest oczywiście wielki, ale zawsze i wszędzie to, co ważne, dzieje się między dwiema, co najwyżej kilkoma osobami. Wszystkie początki i końce, wszystkie prawdziwe dobro i zło.

 Świat to ogromna skomplikowana machina, którą spycha się do przodu wieloma drogami, chociaż one czasem wydają się nam błędne i niezrozumiałe.

 Świat nie jest ani dobrze, ani źle skonstruowany, jest po prostu skonstruowany, i to jest jego natura. Naszą rolą jest obserwować to, rozumieć, a nie oceniać.

 Tylko z perspektywy innego świata można zrozumieć nasz. Zwyciężyć dzisiaj oznacza nic, jeżeli jutro przegra się ze sobą. Trzeba zawsze iść naprzód, ale pamiętać, że nie istnieje cel ostateczny do osiągnięcia przecież.

 Istnieją tylko dwa dni w roku, kiedy nie możemy nic zrobić. Jeden nazywa się wczoraj, a drugi jutro. Dlatego dzisiaj jest idealnym dniem do miłości, do wiary, do marzenia, do walki, do żywienia nadziei.

 Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę. O tajemnicy świata decydują nie tylko barwy, ale również ich odcienie.

 Świat jest jak książka i ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.