Refleksje o świecie

 Świat ma wystarczajaco dużo dla potrzeb każdego człowieka, ale nie dla jego zachłanności.

 Świat, którym możemy dostrzec, nie jest prawdziwym światem. Prawdziwy świat to świat światła, które nieustannie przenika przez ciemności.

 Świat zawsze był i jest tajemnicą. Nic go nie wyjaśnia, a wszystko wyjaśnia. Jest czarodziejskim ogrodem pełnym cudów. Nie jesteś w nim gościem, ty nim jesteś.

 Świat jest jak książka i ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną jego stronę. Najwięcej spostrzegamy, gdy patrzymy z dystansu. Bez odległości nie ma perspektywy.

 I światów tyle, i planet tyle wiruje w mojej głowie...

 Wszyscy są marzycielami, ale tylko kilka osób, niezależnie od pozycji społecznej lub profesji, ma odwagę wyrazić te marzenia i nie pozwala na ich zniszczenie przez rzeczywistość. Istnieje coś pięknego i oświecającego w świecie marzeń ludzkiego rozumu.

 Świat, jaki dostrzegasz na zewnątrz jest odzwierciedleniem tego, co rozgrywa się w środku ciebie. Jeśli widzisz konflikt i chaos, zastanów się co w tobie generuje tę rzeczywistość. Jeśli dostrzegasz miłość i spokój, to one na pewno są w tobie.

 Świat to miejsce, gdzie wartości są odwrócone. Co jest ważne, staje się mało znaczące, a co jest mało znaczące, staje się ważne. To miejsce, gdzie ludzie skupiają się na powierzchownościach, zamiast na głębiach.

 Nie możemy zmienić świata, dopóki nie zmienimy siebie samych. Kiedy jednak uczynimy krok do przodu, świat także zrobi krok do przodu.

 Każdy z nas ma jakiś ulubiony kraj, który nieustannie odwiedza w swojej wyobraźni. Ja, choć jestem kosmopolitą i cały świat uważam za swój dom, najchętniej wracam myślami do Tybetu.