Często cytowany fragment Wierszy

 Zobaczysz tylko tyle świata, ile pozwolisz sobie zrozumieć. Nie ograniczaj się do jednej perspektywy, bo każda ma w sobie szczyptę prawdy. Poszerzanie horyzontów to droga do prawdziwej mądrości.

 Świat nie jest miejscem do oczekiwania na burzę, ale nauki jak tańczyć w deszczu. To nie jest teatr marzeń, ale scena doświadczenia. Każdego dnia jest szansą, do spojrzenia na to, co wszechświat ma do zaoferowania.

 Świat jest książką, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę. Każda podroż otwiera nowy rozdział w tej niekończącej się opowieści. Odkrywamy nie tylko nowe miejsca, ale przede wszystkim samych siebie.

 Społeczność światowa działa jak człowiek, który miałby zintegrować swoją osobowość, posiadający siebie i ogarniający wszystko swoją świadomością, do tego stopnia, że stałby się sam dla siebie mikrokosmosem, czyli odbiciem makrokosmosu. Ten ogromny organizm ludzkości jest w stanie przyswoić sobie dowolną ilość informacji, niezależnie od tego, jak bardzo skomplikowany jest ten problem. Jest to możliwe dzięki niezwykle rozbudowanym i precyzyjnie zorganizowanym systemom komunikacji.

 Widocznie dzisiaj cały świat żyje urojeniami.

 Świat nie składa się z rzeczy, ale z zadań.

 Cieszę się, że ludzie nie mogą przeczytać moich myśli. Nie możemy zrozumieć pełni świata, ale możemy go doświadczyć. I to jest to, co nam daje poczucie pełni i satysfakcji.

 Są dwa sposoby na patrzenie na świat. Jeden mówi, że nic nie jest cudem. Drugi mówi, że cudem jest wszystko.

 Nie można zrozumieć tego świata, patrząc tylko na jedno miejsce. Żeby zrozumieć świat, musisz go zobaczyć z wielu stron.

 Ten świat to jedna wielka kupa gówna; im więcej mu się przypatruję, tym gorzej wygląda.