Każdy ma w sobie jakiś ukryty świat, którego nie zna. Dopiero otworzenie na innych umożliwia nam zrozumienie siebie. Bez tej otwartości tworzymy rząd dusz, które są autonomiczne, samodzielne, ale i samotne.
Świat jest piękny i zatracająco przerażający zarazem. To miejsce, gdzie miłość kwitnie obok gniewu, a pokój jest niemal niewidzialny w cieniu konfliktów. Jesteśmy zarówno twórcami jak i ofiarami tego zdumiewającego kosmosu.
Świat, który zdaje się nam tak ważny, z punktu widzenia gwiazdy, z której jej światło dociera do nas po milionach lat, nie jest nawet pyłkiem na wadze wszechświata.
Świat ma zawsze dobre intencje.
Nic na świecie nie zdarza się przez przypadek.
Nasz świat jest jak pudełko pełne różnych skarpetek. Wszystkie mają różne kolory, wzory, są grubości czy cienkości. Ale każda z nich jest ważna, każda ma swoje miejsce. I tak też jest z ludźmi na świecie. Wszyscy jesteśmy inni, ale wszyscy jesteśmy ważni.
Świat jest jak książka, a ten, kto nie podróżuje, czyta tylko jedną stronę.
Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Wyobraź sobie, że życie to rower, aby zachować równowagę, musisz jechać naprzód.
Na świecie jest dużo niedowiarków i ja sam bywam czasami niedowiarkiem.
