Refleksja o świecie

 Żyjemy tylko po to, aby odkrywać piękno. Cała reszta jest czekaniem na coś nieistotnego. Najważniejsze to nie przestać zadawać sobie pytań. Ciekawość ma swoje własne powody do istnienia.

 Wszystko, co widzisz lub czujesz w swoim głębokim umyśle podczas meditacji, jest rzeczywiste. Już nie jest to świat, którego nie możesz dotknąć lub poczuć. Ten świat, który teraz odkrywasz, jest Twoim światem. A wszystko, co widzisz, słyszysz, czujesz, smakujesz w tym świecie, jest częścią ciebie, jesteś to ty.

 Trzeba najpierw przemyśleć świat, zanim zechce się go zmieniać.

 Świat bez kłamstwa jest jak pustynia: suchy, bez życia. Kłamstwo dodaje smaku, koloru. Ktoś, kto mówi, że nigdy nie kłamie, kłamie.

 Świat jest piękny i sam przez siebie wartościowy. To, co czynimy, odzwierciedla nasz stosunek do niego. Zachowajmy go dla przyszłych pokoleń.

 Nie układam bukiet, zbierając rozproszone kwiaty, tylko szukam kwiatów w zależności od bukietu.

 Ludzie to dziwacy, myśleć, że rzeczywistość ma cokolwiek wspólnego z ich odczuciami. Świat wcale ich nie obchodzi. On jest po prostu. Tak jak my jesteśmy po prostu.

 Świat to ogromna skomplikowana machina, którą spycha się do przodu wieloma drogami, chociaż one czasem wydają się nam błędne i niezrozumiałe.

 Świat nie mówi. My go interpretujemy, co znaczy, że go wyrażamy, a następnie zapominamy, że my go tak wyraziliśmy.

 Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.