Wszyscy umieramy. Świat to tylko hospicjum ze świeżym powietrzem.
Dopóki człowiek nie narusza praw natury, nie narusza praw państwa. Nie ma prywatnej moralności, zasada ta jest po prostu idiotyzmem. Równie dobrze moglibyśmy mówić o prywatnej chemii czy prywatnej matematyce.
Świat nie jest ani dobry, ani zły, ani prawdziwy, ani fałszywy; jest po prostu miejscem, z której nasza wyobraźnia wybiera materię, którą przekształca na zło albo dobro.
Planeta Ziemia jest tylko małą gwiazdką w kosmicznym oceanie. Gdyby nasza planeta była jedynym zamieszkałym miejscem w nieskończonej przestrzeni, to byłoby straszne marnotrawstwo miejsca. Czy naprawdę sądzicie, że jesteśmy sami?
Nie liczy się to co ludzie widzą, ale to co jest naprawdę, nie liczy się to co jest zrozumiałe, ale to co jest prawdziwe, nie liczy się to co jest na zewnątrz, ale to co jest w środku.
Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Świat przestał być sceną, na której człowiek odgrywa swoją rolę. Stał się systemem, w którym próbuje odnaleźć swoje miejsce.
Człowiek, który po raz pierwszy rzucił kamień na zwierzę, był twórcą narzędzi. Człowiek, który po raz pierwszy rzucił sarkazm na bliźniego, był twórcą cywilizacji.
Świat jest jak książka, którą każde pokolenie pisze na nowo. My, ludzie, jesteśmy jak literami, które na przemian odradzają się i znikają. Nie ma tu stałości, tylko ciągła zmiana, i to jest piękne.
Podążaj za marzeniami, ale nigdy nie zapominaj rzeczywistości. Biegnąc za marzeniami, nie przemierzaj świata boso. Uchroni Cię to przed ranami, a jednocześnie pozwoli odczuć miękkość trawy pod stopami.
