Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Człowiek, który po raz pierwszy rzucił kamień na zwierzę, był twórcą narzędzi. Człowiek, który po raz pierwszy rzucił sarkazm na bliźniego, był twórcą cywilizacji.
Świat powstał chyba ze strachu przed pustką.
Wszechświat nie jest ani wrogiem, ani przyjacielem człowieka. Jest mu obojętny. Ale jest to obojętność, która zawiera potężne piękno i chwalebny chaos.
Czekolada nie zadaje pytań. Czekolada rozumie.
Świat istnieje, bo go rozdyma strumień idących na śmierć ludzi, jak krew tętnicę.
Świat jest piękny, ale ma jedno groźne wady: jest nierozsądny. Nierozsądny, kiedy szczęście stoi na jednej szali, a z drugiej strony rozsądek.
Niezadowolenie ze świata jest chroniczną torturą.
Popioły umarłego świata niesione tu i tam przez posępny, ziemski wiatr.
Świat ten jest jak książka i ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną ze swoich stron. To sztuka odkryć, jak bardzo niewiele potrzeba, aby być szczęśliwym, i jak obcy temu mądrzy ludzie.
